Robert Frost "Έχω χιλιόμετρα να κάνω πριν αποκοιμηθώ" [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ]

Απόδοση στα ελληνικά: Μαρία Ροδοπούλου

Robert Lee Frost (1874-1963)

Ο Robert Lee Frost ήταν αμερικάνος ποιητής. Η δουλειά του δημοσιεύτηκε πρώτα στην Αγγλία και μετά στην Αμερική. Από τους ποιητές που διακρίθηκαν για το ιδιαίτερο στυλ με ρίμα γραφής τους και για τον βαθύ φιλοσοφικό ρεαλισμό του.  Χρησιμοποίησε αρκετές φορές αγροτικές και εξοχικές εικόνες για να απεικονίσει σύνθετα κοινωνικά και φιλοσοφικά ζητήματα. Έλαβε 4 βραβεία Πούλιτζερ για την ποίηση του κατά την διάρκεια της ζωής του. Γεννήθηκε στον Σαν Φραντζίσκο τον Μάρτιο του 1874 και πέθανε τον Ιανούαριο του 1963.

Ο ποιητής/ κριτικός Randall Jarell συχνά επαινούσε την ποίηση του Frost και έγραψε ότι « ο Frost μαζί με τον Stevens και τον Έλιοτ είναι οι μεγαλύτεροι Αμερικάνοι ποιητές του 20^ου αιώνα.  Οι αρετές του Frost ήταν ασυνήθιστες. Κανείς άλλος ποιητής δεν έχει γράψει τόσο καλά τις για τις πράξεις συνηθισμένων ανθρώπων. Οι περίφημοι δραματικοί μονόλογοι ή οι δραματικές σκηνές προέρχονται από κάποιον με βαθιά γνώση των ανθρώπων, κάτι το οποίο ελάχιστοι ποιητές το έχουν και γράφει με έναν τρόπο ο οποίος απαιτεί απόλυτη μαεστρία»

Σταματώντας στο δάσος ένα χιονισμένο δειλινό
Νομίζω ότι ξέρω ποιανού δάσος είναι αυτό
Κι όμως το σπίτι του είναι στο χωριό
Έτσι δεν θα με δει να σταματώ εδώ
το δάσος του γεμάτο από χιόνι για να δω

Το μικρό μου άλογο
με θεωρεί παράλογο
Ούτε μια φάρμα κοντά
ανάμεσα στα δέντρα και στην παγωμένη λίμνη
Το πιο σκοτεινό απόγευμα του χρόνου
είναι σιμά

Της σέλας τα κουδούνια χτυπά
σαν να με ρωτά
αν σκέφτομαι σωστά
Ο μόνος άλλος ήχος
ο αγέρας και οι νιφάδες του χιονιά

Το δάσος είναι ωραίο
βαθύ και σκοτεινό
Αλλά εγώ
έχω υποσχέσεις που κρατώ
Και χιλιόμετρα να κάνω
πριν αποκοιμηθώ

Και χιλιόμετρα να κάνω
πριν αποκοιμηθώ

Stopping by the woods on a snowy evening
Whose woods these are I think I know.

His house is in the village, though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow. 

My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.

 He gives his harness bells a shake
To ask if there's some mistake.
The only other sound's the sweep
Of easy wind and downy flake. 

The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep

Τίποτα χρυσό δεν παραμένει
Το πρώτο πράσινο της φύσης είναι  χρυσό
Η πιο δύσκολη απόχρωση της
Το πρώιμο φύλλο της λουλούδι είναι
αλλά μόνο για μια ώρα
Μετά το φύλλο πέφτει δίπλα σε φύλλο
Έτσι ο παράδεισος βυθίζεται στην θλίψη
έτσι η αυγή πνίγεται στην μέρα
Τίποτα χρυσό δεν παραμένει

Nothing gold can stay

Nature's first green is gold,
 Her hardest hue to hold.
 Her early leaf's a flower;
But only so an hour.
 Then leaf subsides to leaf.
So Eden sank to grief,
 So dawn goes down to day.
 Nothing gold can stay. -




Φωτιά και Πάγος
Κάποιοι λένε πως με φωτιά θα τελειώσει ο κόσμος
Άλλοι πάλι λένε πως με τον πάγο το τέλος θα έρθει
Έχω δοκιμάσει από επιθυμία και τα δύο
και έτσι υποστηρίζω εκείνους που την φωτιά ευνοούν
Αλλά αν ήταν ο κόσμος δυο φορές να τελειώσει
Νομίζω πως έχω αρκετά το μίσος γνωρίσει
για να ξέρω ότι η καταστροφή από πάγο
είναι επίσης σπουδαία
και θ’ αρκούσε


Fire and Ice

Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I've tasted of desire
I hold with those who favour fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To know that for destruction ice
Is also great
And would suffice.

 

Πηγές βιογραφικού Wikipedia