[Αγαπητή Έλενα] της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια ~ ΘΕΑΤΡΟ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΣΤΗΛΗ [ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ]

Του Κορνήλιου Ρουσάκη

Η συγγραφέας Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια μεγάλωσε στην Αγία Πετρούπολη και σπούδασε στο Ινστιτούτο Θεάτρου, Μουσικής και Κινηματογράφου της πόλης. Ξεκίνησε να γράφει για το θέατρο στα μέσα της δεκαετίας του 1970, αμέσως μετά τη γέννηση της κόρης της. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ανατέθηκε στη Ραζουμόβσκαγια, από το Υπουργείο Πολιτισμού, η συγγραφή ενός θεατρικού έργου με θέμα την «ταραγμένη εφηβεία». Το αποτέλεσμα ήταν το έργο Dear Elena Sergeevna (Αγαπητή Ελένα), ένα έργο για τις συνθήκες του τέλους της σοβιετικής εποχής. Το Υπουργείο το απέρριψε, αλλά το έργο ανέβηκε το 1981 στο Ταλίν της Εσθονίας και στη συνέχεια στο Lenkom Theater. Η επιτυχία ήταν τεράστια και το έργο παρουσιάστηκε σε 20 θέατρα της χώρας, μέχρι το 1983 που η σοβιετική λογοκρισία το απαγόρευσε και το Υπουργείο αποφάσισε την αφαίρεσή του από το ρεπερτόριο. Στη φάση της περεστρόικα έγινε άρση της απαγόρευσης.

Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό έργο κοινωνικού, πολιτικού και υπαρξιακού προβληματισμού, που με εύστοχο χειρισμό των δυνατοτήτων του ψυχολογικού θεάτρου, με βασική συνθήκη της υπόθεσης του έργου το χάσμα γενεών και τη συνεχή ανατροπή των ισορροπιών στη σύγκρουση των ηρώων, συνεγείρει το συναίσθημα και τη λογική του θεατή για τον ωθήσει να σκεφτεί ο ίδιος σε ένα ειδικό επίπεδο τι κάνουμε όταν οι κοινωνικές αξίες αντιπαρατίθενται με τις ανάγκες της προσωπικής μας επιβίωσης και σε ένα γενικότερο, πως διαχειριζόμαστε το συγκρουσιακό στοιχείο μέσα μας που μας εμποδίζει να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο και απλά να συνεννοηθούμε χωρίς να χρειαστεί να φτάσουμε στα άκρα.

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Αγαπητή Ελένα της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.

Η ιστορία διαδραματίζεται στο μικρό διαμέρισμα μιας δασκάλας σε κάποια πόλη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο των σχολικών εξετάσεων, με πρόσωπα τη δασκάλα και τέσσερις μαθητές της. Οι τέσσερις νέοι εμφανίζονται ξαφνικά με δώρα στο σπίτι της δασκάλας τους την ημέρα των γενεθλίων της. Ο στόχος όμως δεν είναι να της ευχηθούν αλλά να βρουν τρόπο να της πάρουν το κλειδί για να κλέψουν και να αλλάξουν τα γραπτά τους, που είναι κλειδωμένα στο σχολείο, ώστε να εξασφαλίσουν έτσι την είσοδο τους στο πανεπιστήμιο. Στην απόφαση για την πράξη τους αυτή οδηγήθηκαν νιώθοντας θύματα ενός παράλογου και αρτηριοσκληρωτικού συστήματος. Όταν της αποκαλύπτουν τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης τους, το μικρό διαμέρισμα θα μεταβληθεί σε πεδίο μετωπικής σύγκρουσης που θα αρχίσει με αντιπαράθεση αξιών, θα περάσει στη ψυχολογική βία, θα εξελιχθεί σε ομηρία και θα καταλήξει…

Μετάφραση: Βικτώρια Χαραλαμπίδου, Ειρήνη Χαραλαμπίδου,

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Χατζηνικολάου,

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος,

Φωτογραφίες: Δημήτρης Στουπάκης,

Βοηθοί σκηνοθέτη: Χρυσόθεμις Αμανατίδη, Βάλεια Τζανέτου.

Παίζουν: Αριέττα Μουτούση, Γιάννης Λεάκος, Δημήτρης Σαμόλης, Χρήστος Κοντογεώργης, Ηρώ Πεκτέση.

Πού: Θέατρο Επί Κολωνώ (Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94, Κολωνός, Αθήνα, τηλ. 210 5138067)