Η Κινηματογραφική Πρόταση της Εβδομάδας: The Great Dictator - Charles Chaplin (1940)

The Great Dictator

Charles Chaplin (1940)

γράφει ο Γιώργος Ρούσσος

baphomet

Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Εβραίος κουρέας (Τσάρλι Τσάπλιν) τραυματίζεται πολεμώντας για το φανταστικό έθνος της Τομανία και μένει χρόνια σ' ένα νοσοκομείο βετεράνων. Όταν επιστρέφει σπίτι, διαπιστώνει ότι πολλά έχουν αλλάξει. Ο Αντενόιντ Χίνκελ (επίσης, ο Τσάπλιν) έχει αποκτήσει απόλυτη δύναμη και έχει μετατρέψει την Τομανία σε μια αντισημιτική μηχανή πολέμου. Ενώ υπερασπίζεται το κουρείο του από μια επίθεση, ο κουρέας συναντά την όμορφη Χάνα (Πολέτ Γκοντάρ) και γίνεται ακούσια ο ήρωας του κινήματος αντίστασης που αναπτύσσεται στο γκέτο. Στο μεταξύ, ο Χίνκελ σχεδιάζει να κατακτήσει το γειτονικό έθνος του Ότσερλιχ και να γίνει Παγκόσμιος Αυτοκράτορας. Λόγω της ομοιότητάς τους, οι δυνάμεις της Τομανίας μπερδεύουν τον κουρέα με τον τυραννικό Χίνκελ, γεγονός που οδηγεί τον Εβραίο κουρέα να απονείμει δικαιοσύνη απευθύνοντας στους πολίτες μία από τις πιο συγκινητικές ομιλίες που έχουν αποτυπωθεί σε φιλμ.

Αυτή την εβδομάδα, κυκλοφορεί σε επανέκδοση "Ο Μεγάλος Δικτάτωρ" του Τσάρλι Τσάπλιν και φυσικά δεν θα μπορούσε, παρά να αποτελεί την Κινηματογραφική μας πρόταση. Η ταινία, αποτελεί ουσιαστικά, την πρώτη ομιλούσα ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, που γυρίστηκε 10 χρόνια μετά την εισαγωγή του ήχου στον κινηματογράφο και είναι αναμφισβήτητα ένα γενναίο, όσο και αμφιλεγόμενο έργο. Είναι χαρακτηριστικό, ότι η παραγωγή του φιλμ ξεκίνησε το 1937, μια εποχή που οι Αμερικάνοι ακόμα δεν είχαν ξεκαθαρίσει τη στάση τους απέναντι στον Χίτλερ, ενώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι εν τέλει κυκλοφόρησε στο σινεμά, τρία χρόνια αργότερα, το 1940, όταν ακόμα οι Η.Π.Α. δεν είχαν εισέλθει στο πεδίο μάχης του  Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ενώ λοιπόν, κυκλοφόρησε δεκατρία χρόνια μετά το τέλος της βωβής περιόδου, ο Μεγάλος Δικτάτωρ είναι η πρώτη ταινία, στην οποία ο Τσάπλιν χρησιμοποίησε όλες τις δυνατότητες που προσέφερε ο τότε ομιλών κινηματογράφος.

Η ταινία, όπως ήταν φυσικό, απαγορεύτηκε από τους Χίτλερ, Μουσολίνι και Φράνκο. Η σκηνή που ο Τσάπλιν χορεύει μπαλέτο με την υδρόγειο θεωρείται σήμερα μία από τις σημαντικότερες στιγμές της κινηματογραφικής ιστορίας ενώ η ομιλία του κεντρικού ήρωα στο τέλος της ταινίας, όπου ο δημιουργός έμμεσα εκφράζει το όραμα του για την ανθρωπότητα, επίσης μνημονεύεται για το ανθρωπιστικό της μήνυμα. Η ταινία "Ο Μεγάλος Δικτάτωρ", υπήρξε υποψήφια για πέντε Όσκαρ: καλύτερης σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, μουσικής, Β' και φυσικά Α' ανδρικού ρόλου για την υπέροχη ερμηνεία του Τσάρλι Τσάπλιν.