Sylvia Plath - Burning witch [Η φλεγόμενη μάγισσα]

μεταφράσεις

απόδοση στα ελληνικά

Μαρία Ροδοπούλου

η φλεγόμενη μάγισσα 

Στην αγορά μαζεύουν ξύλα
Ένα δάσος σκιών είναι φτωχό παλτό.
Ζω σʼ ένα κέρινο ομοίωμα του εαυτού μου,
σʼ ένα κορμί κούκλας
Η αρρώστια αρχίζει εδώ: Είμαι ο στόχος των μαγισσών.
Μόνο ο διάβολος μπορεί να φάει τον διάβολο.
Τον μήνα των κόκκινων φύλλων, εγώ σκαρφαλώνω
σʼ ένα φλεγόμενο κρεβάτι

Είναι εύκολο να κατηγορείς το σκοτάδι :
το στόμα της πόρτας, την κοιλιά του κελαριού.
Έσβησαν την λάμψη μου.
Μια μαυροφορεμένη γυναίκα
με κρατά φυλακισμένη
σʼ ένα κλουβί παπαγάλου
Τι μεγάλα μάτια που έχουν οι νεκροί!
Είμαι στενή φίλη με ένα τριχωτό πνεύμα
Από το ράμφος του άδειου βάζου
βγαίνει καπνός

Εάν είμαι ασήμαντη, κανέναν δεν θα βλάπτω
εάν ακίνητη στέκομαι, τίποτα δεν θα ρίχνω κάτω
Έτσι είπα.
Καθισμένη κάτω από το καπάκι μιας κατσαρόλας
τόσο μικρή και αδρανής όσο ένα σπυρί ρυζιού
Άρχισαν νʼ ανάβουν τα μάτια της κουζίνας
το ένα μετά τʼ άλλο
Είμαστε γεμάτοι άμυλο, οι μικροί λευκοί μου συνάδερφοι.
Μεγαλώνουμε.
Στην αρχή πονάει.
Οι πορφυρές γλώσσες θα διδάξουν την αλήθεια.

Ξέσφιξε την γροθιά σου, των σκαθαριών Μητέρα
Θα πετάξω μέσα απʼ το στόμα του κεριού
ένα άφωνο έντομο.
Δώσε μου πίσω την μορφή μου.
Είμαι έτοιμη να ερμηνεύσω τους καιρούς
που με στάχτη ζευγάρωσα μες στην σκιά μιας πέτρας.
Οι αστράγαλοι μου φωτίζονται.
Η λάμψη σκαρφαλώνει στους μηρούς μου.
Χάνομαι
Χάνομαι
στα πέπλα αυτού του φωτός

Burning witch

In the marketplace they are piling the dry sticks.
A thicket of shadows is a poor coat. I inhabit
The wax image of myself, a doll's body.
Sickness begins here: I am the dartboard for witches.
Only the devil can eat the devil out.
In the month of red leaves I climb to a bed of fire.

It is easy to blame the dark: the mouth of a door,
The cellar's belly. They've blown my sparkler out.
A black-sharded lady keeps me in parrot cage.
What large eyes the dead have!
I am intimate with a hairy spirit.
Smoke wheels from the beak of this empty jar.

If I am a little one, I can do no harm.
If I don't move about, I'll knock nothing over. So I said,
Sitting under a potlid, tiny and inert as a rice grain.
They are turning the burners up, ring after ring.
We are full of starch, my small white fellows. We grow.
It hurts at first. The red tongues will teach the truth.

Mother of beetles, only unclench your hand:
I'll fly through the candle's mouth like a singeless moth.
Give me back my shape. I am ready to construe the days
I coupled with dust in the shadow of a stone.
My ankles brighten. Brightness ascends my thighs.
I am lost, I am lost, in the robes of all this light