Harold Hart Crane ~ ΠΟΙΗΣΗ

επιμέλεια - απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου

Ο Harold Hart Crane γεννήθηκε στο Οχάιο το 1889 και το 1932 αυτοκτόνησε πηδώντας από το πλοίο με το οποίο επέστρεφε στην Νέα Υόρκη. Η ζωή του ήταν θυελλώδης και το ποιητικό του έργο επηρεασμένο από τον T.S. Elliot και τον Ezra Paund. Ο ίδιος ήταν ομοφυλόφιλος και σε πολλά από τα ποιήματά του αυτό διαφαίνεται. Η συλλογή του «Γέφυρα» θεωρείται η καλύτερη ποιητική του συλλογή. Η εξάρτησή του από το αλκοόλ, η οικονομική ανέχεια και η φτώχεια στάθηκαν αφορμές για την αυτοκτονία του όμως η αιτία ήταν η ίδια η ποίηση η οποία πολλές φορές καταβροχθίζει τον αυθεντικό καλλιτέχνη.

Μύθος

Τόσο σιωπηλός όσο ένας καθρέφτης θεωρείται
Τα γεγονότα βυθίζονται στην σιωπή από ...

Δεν είμαι έτοιμος να μετανοήσω
μήτε να ταιριάξω λύπες.

Το έντομο τίποτα δεν το γονατίζει περισσότερο
από την ακινησία της ικέτιδας φλόγας
Και τρέμοντας στις λευκές νιφάδες
τα φιλιά είναι -
η μόνη αποδεχομένη αξία

Πρέπει να μαθευτεί-
Αυτή η διάσπαση κι αυτό το κάψιμο
αλλά μόνο από αυτόν
που ξοδεύει πάλι τον εαυτό του

Δύο φορές και δύο
( ξανά το ενθύμιο καπνού
Αιμορραγικό είδωλο!) και ακόμη μια φορά,
Μέχρι η λαμπερή λογική να είναι κερδισμένη
χωρίς φωνή
όπως ένας καθρέφτης θεωρείται

Μετά
σταγόνα με καυστική σταγόνα,
μία τέλεια κραυγή
θα κουρδίσει μια σταθερή αρμονία--
Ατελείωτο σκίρτημα για όλους αυτούς
που προσπερνούν τον μύθο της νιότης τους
μες στο καταμεσήμερο

Legend

As silent as a mirror is believed
Realities plunge in silence by . . .

I am not ready for repentance;
Nor to match regrets. For the moth
Bends no more than the still
Imploring flame. And tremorous
In the white falling flakes
Kisses are,--
The only worth all granting.

It is to be learned--
This cleaving and this burning,
But only by the one who
Spends out himself again.

Twice and twice
(Again the smoking souvenir,
Bleeding eidolon!) and yet again.
Until the bright logic is won
Unwhispering as a mirror
Is believed.

Then, drop by caustic drop, a perfect cry
Shall string some constant harmony,--
Relentless caper for all those who step
The legend of their youth into the noon.

Φόβος

Ο οικοδεσπότης λεει ότι όλα είναι καλά
και η φωτιά στο τζάκι είναι λαμπερή
Το φαγητό είναι ζεστό και η μυρωδιά δελεαστική -
αλλά στο παράθυρο γλείφει η νύχτα

συσσωρεύονται τα ξύλα... Δώστε μου τα χέρια σας,
φίλοι! Όχι δεν είναι φόβος αλλά κρατήστε με ...
από κάπου ακούω απαιτήσεις
και στο παράθυρο γλείφει η νύχτα.

Fear

The host, he says that all is well
And the fire-wood glow is bright;
The food has a warm and tempting smell,-
But on the window licks the night.

Pile on the logs... Give me your hands,
Friends! No,- it is not fright...
But hold me... somewhere I heard demands...
And on the window licks the night.

Λησμονιά

Η λησμονιά είναι σαν τραγούδι
που ελευθερωμένο από ρυθμό και μέτρημα
περιπλανιέται
Η λησμονιά είναι σαν το πουλί που τα φτερά του έχουν συμφιλιωθεί
και μένουν ανοιχτά κι ακίνητα
Ένα πουλί που ακούραστο κατηφορίζει τον αγέρα

Η λησμονιά είναι της νύχτας η βροχή
ή μια παλιά αγροικία στο δάσος – ή ένα παιδί
Η λησμονιά είναι λευκή – λευκή σαν καταραμένο δέντρο
και μπορεί να ζαλίσει την Σίβυλλα στην προφητεία
ή να θάψει τους Θεούς 

Εγώ μπορώ να θυμηθώ λησμονιά περίσσια


Forgetfulness

Forgetfulness is like a song
That, freed from beat and measure, wanders.
Forgetfulness is like a bird whose wings are reconciled,
Outspread and motionless, --
A bird that coasts the wind unwearyingly.

Forgetfulness is rain at night,
Or an old house in a forest, -- or a child.
Forgetfulness is white, -- white as a blasted tree,
And it may stun the sybil into prophecy,
Or bury the Gods.

I can remember much forgetfulness.

Πηγή βιογραφικού  «Η Θηριώδης Μούσα», εκδόσεις «Μικρή Άρκτος»