[Με βελούδινα βήματα ο χρόνος] της Μάρως Βαμβουνάκη ~ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

εκδόσεις Φιλιππότη

Η Μάρω βαμβουνάκη γεννήθηκε στα Χανιά όπου εζησε τα παιδικά της χρόνια. Από εννέα χρονών ήρθε με την οικογένεια της στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά κι αργότερα ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο όπου εργάστηκε ως συμβολαιογράφος, Τώρα ζει στην Αθήνα
Έχει εκδώσει πάνω από 20 βιβλία με διηγήματα και μυθιστορήματα καθώς και δύο θεατρικά έργα. Τα τελευταία χρόνια έχουν εκδοθεί και 3 βιβλία της ψυχολογίας.
Το παρόν βιβλίο εκδόθηκε το 1995.

από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Με βελούδινα βήματα ο χρόνος βαδίζει ανεπαισθήτως, μας πηγαίνει αλλού, μας κάνει άλλους. Καθαρίζει το εφήμενο απ'το αιώνιο όπως την ήρα απ' το στάρι. Τα πρόσωπα κι οι ζωές τους μες σ'αυτό το βιβλίο διασταυρώνονται κι αλληλοεπηρεάζονται ακόμαι κι όταν δεν το γνωρίζουν. Μια μυθιστορία καμωμένη από θρύψαλα του καιρού κι από αποσπάσματα εικόνων.
Έτσι κι αλλιώς όπως λέει ο Ντοστογιέφσκι, τους άλλους μοναχά αποσπασματικά τους γνωρίζουμε, δεν γίνεται να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη.

Απόσπασμα από τον Πρόλογο


Κοιμάται κι ονειρεύεται πως έπεσε σε τρικυμία. Καθηλωμένη ανάσκελα στην κουκέτα μιας θεοσκότεινης καμπίνας, στα σπλάχνα του καραβιού, ακούει τα κύματα να δέρνουν με μίσος τα πλευρά του και να το σκαμπανεβάζουν με ανατριχιαστικούς τριγμούς.
Ονειρεύεται πως ταξιδεύει - ανεξήγητο το γιατί - προς τη Σαμοθράκη κι απορεί που της έλαχε τέτοια κακοκαιρία σ'ένα τόσο μικρό, φιλόξενο, οικογενειακό πες, πέλαγο όπως το Αιγαίο. Σ' εκείνη που τόσες φορές διέσχισε με πολύ πιο φιλάνθρωπες συνθήκες ακόμα και τον Ινδικό Ωκεανό, τις θάλασσες της Καραϊβικής, τ' ανοιχτά της Καλής Ελπίδας.
Το πλοίο καταγκρεμίζεται σε υδάτινες χαράδρες που ανοίγουν άνεμος και ρεύματα και κινδυνεύει να αναποδογυριστεί. Την τελευταία στιγμή, σαν από θαύμα, κατορθώνει να ισορροπήσει, να πλεύσει λίγα δευτερόλεπτα για να ξανανοίξει μπροστά του ένα νέο χάσμα ή εφιαλτική νύχτα.
Σφίγγει τα μάτια της παγωμένη από τρόμο και κάτι σαν θυμό κρατώντας γατζωμένα τα δάχτυλα στο κατωσέντονο. Την έχει κυριεύσει ο τρελός πανικός εκείνου που πνίγεται κι αρπάζεται απ' τα ίδια του τα μαλλιά. Δεν αισθάνεται όμως ναυτία. Ζαλίζεται μόνο και πότε πότε μισοσβήνει από ίλιγγο ενώ ανίσχυρη παραδίδεται σε μια σειρά από εξαιρετικά εναργείς αλλά ασύνδετες εικόνες που εμφανίζονται στην οθόνη του νου της...