[Φούγκα] Tης Αμαλίας Ρούβαλη ~ ΠΟΙΗΣΗ

«Έφτιαξα

πολλές τσακίσεις

στον ολοκαίνουργιο χάρτη μου

για να ‘χω να λέω:

 «πάλι ταξιδέψαμε φέτος».-

-σε παραδείσους λάθρα.» Α.Ρ.

Η ποιήτρια γράφει για τον εαυτό της: “ Η Αμαλία Ρούβαλη γεννήθηκε το 1954, μεγάλωσε στο Ναύπλιο και ζει στην Αθήνα. τελείως προσωρινά.  Είναι κοινωνιολόγος,” ισπανίστρια” και μεταφράστρια από  λατινογενείς γλώσσες. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές:  Πρώτα ποιήματα το 1976 και  Έπεα πτερόεντα; το 2009, Στο εγγύς μέλλον θα τυπωθούν άλλες δύο. Συνεχίζει να μεταφράζει. Βιοπορίζεται σε μεροδούλι-μεροφάι, βεβαίως.”

Φούγκα…

Ηττώμαι χωρίς μεταχείριση

συν ή πλην.

Διαχειρίσιμες οι ήττες

ή

εκτός τοπίου-πεδίου

συνειρμών κι ολοφυρμών;

Φωτοφράκτες

σε τόνους του γκρι

Τοπία ανέστια

(τι να μπει κι άλλο πιάτο

στο τραπέζι;)

Τέρμα τα γκάζια

σε βάθος πεδίου

κι όπου λάχει

οι γκρεμοί

Ηττώνται άραγε οι ήττες;

Καταπτοημένα ηττημένοι

                                            εμείς-

Τα ομοιώματα

Τα πρωϊνά
στήνω στο ικρίωμα της ημέρας
τα ομοιώματα των ονείρων
με χολωμένα μέλη
κατάντικρυ στον ήλιο
Τις νύχτες
η παρομοίωση της μέρας
στραφταλίζει στον ορίζοντα
του εσύ.
Όταν έρθει το σούρουπο
θα είναι άλλα τα θέλω.

Καταγράφω ψυχρά

Καταγράφω ψυχρά

τα πάθη μου

άμαθα τα λάθη μου

απ’ τον σκαληνό

των καιρών

Σε γωνίες από εραστές

συναντήσεις  μυστικές

δρόμους  απερπάτητους

Καταγράφω ψυχρά

τα λάθη μου

 χείμαρροι τα πάθη μου

σ’ αδιέξοδες στροφές

σκιές κτηρίων

ντυμένες ανάμνηση

περιέργειες της στιγμής
οδοιπόροι
στη βιωμένη μνήμη
Με καταγράφω
στο κατάστιχο του εσωτερικού τοπίου.-