[The Red Tower] του Giorgio de Chirico ~ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Αν κι ο καλλιτέχνης εργάστηκε ως ζωγράφος σε μια εποχή πριν τον σουρεαλισμό, οι πίνακες του Έλληνα, με ιταλική καταγωγή, Τζιόρτζιο ντε Κιρίκο είχαν μεγάλη και διαρκής επίδραση πάνω στην τέχνη του σουρεαλισμού. Μεγάλοι σουρεαλιστές ζωγράφοι όπως ο Μαρξ Έρνστ, ο Σαλβαντόρ Νταλί, ο Ρενέ Μαγκρίτ αναγνώρισαν την επιρροή του Κιρίκο πάνω στο δικό τους έργο. Ο Κόκκινος Πύργος ήταν ο πρώτος του πίνακα και έγινε ένα από τους πιο εικονικούς, σουρεαλιστικούς πίνακες.

Ο Ντε Κιρίκο τόνισε ότι « ένα αντικείμενο έχει δύο παρουσίες:  η μία, είναι η τωρινή, την οποία σχεδόν πάντα βλέπουμε και γενικά είναι ορατή στους ανθρώπους  και η άλλη, είναι μια φασματική ή μεταφυσική παρουσία που γίνεται ορατή μόνο από άτομα που βιώνουν μεταφυσική αφαίρεση όπως στην περίπτωση συγκεκριμένων σωμάτων που είναι καλυμμένα με ουσίες και είναι αδιαπέραστες από τον ήλιο κι όμως  είναι ευδιάκριτα.

Η ονειρική ατμόσφαιρα των πινάκων του είναι αποτέλεσμα μιας παράλογης προοπτικής, της έλλειψης μιας ενοποιημένης πηγής φωτός, της επιμήκυνσης των σκιών και μιας παραισθησιογόνου προσοχής στ’αντικείμενα. Οι ιταλικές πλατείες γεμίζουν με μια απειλητική σιωπή και με άδειες σκηνές για κάποιο αόρατο δράμα. Η απουσία πράξης προκαλεί μια νοσταλγία ή μια μελαγχολία σαν κάποιος να αντιλαμβάνεται το ξύπνημα ενός σημαντικού γεγονότος. 

Ο Κόκκινος Πύργος, 1913, χρησιμοποιεί φιλοσοφικά θέματα και τορινέζικες εικόνες. Βλέπουμε έναν σκοτεινιασμένο δρόμο που οδηγεί στην πλατεία, κατευθείαν  στη θέα ενός κυκλικού κόκκινου πύργου  που υποθέτουμε ότι είναι το διάσημο κτίριο του Τουρίνο, το Mole Antionelliana.  Ενώ ο πύργος είναι περιτριγυρισμένος από μικρά σπίτια, υπάρχει μια άδεια και χωρίς ανθρώπους αίσθηση σε όλο το σκηνικό.  Το άγαλμα είναι σκιασμένο και μόνο μερικώς ορατό.  Ο πίνακας δίνει μια αίσθηση διαίρεσης και δυαδικότητας.

πηγές διαδίκτυο

απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου