[Ο κύκλος με την κιμωλία[ του Μπέρτολτ Μπρεχτ ~ ΘΕΑΤΡΟ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΣΤΗΛΗ [ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ]
Του Κορνήλιου Ρουσάκη

Ο Κύκλος με την κιμωλία γράφτηκε το 1944, κατά τη διάρκεια της παραμονής του Μπέρτολτ Μπρεχτ στην Αμερική. Αν και η αρχική πρόβλεψη ήταν να ανέβει για πρώτη φορά στο Broadway, η πρώτη παρουσίαση του έργου έγινε από τους μαθητές του κολλεγίου Carleton, στη Μινεσότα, το 1948. Κύρια πηγή για τη συγγραφή του έργου υπήρξε ο γνωστός Κύκλος με την κιμωλία του Klabund, που με τη σειρά του βασίστηκε σε ένα αρχαίο κινέζικο έργο. Ο Μπρεχτ δίνει σε αυτή την ιστορία τη μορφή της παραβολής και μεταφέρει τη δράση στη Γεωργία, λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το έργο είναι ένα γοητευτικό, λαϊκό παραμύθι. Η Γρούσα που είναι υπηρέτρια σε αρχοντικό, παίρνει κοντά της το γιό του άρχοντα, όταν αυτός δολοφονείται από επαναστάτες και η μητέρα του τον εγκαταλείπει κυνηγημένη. Με θυσίες κρατάει το παιδί κοντά της, μέχρι την ημέρα που η βιολογική μητέρα του επιστρέφει και το διεκδικεί δικαστικά, κατηγορώντας την Γρούσα, ότι της το έκλεψε.

Ο Αζντάκ, ένας μέθυσος και κουτοπόνηρος άνθρωπος που όλως τυχαίως, χρίζεται δικαστής, καλείται να αποφασίσει για τη τύχη του παιδιού επιλέγοντας μία σολομώντεια λύση: Τοποθετεί το παιδί μέσα σ' ένα κύκλο και ζητά από τις δύο γυναίκες να το τραβήξουν από τα χεράκια του με δύναμη, η κάθε μια προς το μέρος της. Όποια καταφέρει να το βγάλει από τον κύκλο θα το κρατήσει δικό της για πάντα. Η βιολογική μητέρα το τραβά με δύναμη ενώ η Γρούσα που δεν θέλει να το πονέσει το αφήνει. Η αληθινή αγάπη είναι οδηγός για την κρίση του Αζντάκ: Μητέρα του παιδιού είναι εκείνη που το αξίζει και η Γρούσα δικαιώνεται.

Τώρα στη θεατρική σκηνή

Ο κύκλος με την κιμωλία του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη.

Το έργο που κυριαρχείται από το αντιπολεμικό πνεύμα του συγγραφέα, είναι μια αλληγορία, μια παραβολή «για τον πειρασμό της καλοσύνης», σύμφωνα με τα λόγια του Μπρέχτ. Με το έργο αυτό το 1957, ο Κάρολος Κουν σύστησε στο ελληνικό κοινό τον πρωτοπόρο γερμανό δραματουργό, ενώ η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη και μουσική Μάνου Χατζιδάκι έμεινε ιστορική.

Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Σκηνικά-κοστούμια: Λίλη Πεζανού
Χορογραφία: Αμαλία Μπένετ
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Μουσική Διδασκαλία: Λευτέρης Μιχαλόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Μανώλης Δούνιας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μανώλης Δούνιας, Έλενα Σκουλά
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα Καψή
Φωτογραφίες: Τάκης Διαμαντόπουλος

Παίζουν: Αιμίλιος Χειλάκης, Μαρία Πρωτόπαππα, Ελισάβετ Μουτάφη, Αποστόλης Τότσικας, Δημήτρης Λιγνάδης, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Παναγιώτης Εξαρχέας, Σταύρος Καραγιάννης, Κώστας Κορωναίος, Ελένη Κούστα, Χριστιάννα Μαντζουράνη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Άγγελος Μπούρας, Γιώργος Παπανδρέου, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Σπύρος Τσεκούρας, Βαγγέλης Ψωμάς.

Συμμετέχουν: Εμίλ Γκριγκόροβ, Γιώργος Γουδής, Βιβή Πετραλίδου.

Πού: Θέατρο Παλλάς, (Βουκουρεστίου 5, Αθήνα, τηλ. 211 1000365)

Πότε: Κάθε Τετάρτη και Κυριακή στις 19:15, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:15.

Πόσο: (Τετάρτη έως Παρασκευή)
Πλατεία: 11, 13, 17, 21, 25, 31, V.I.P. 50
Εξώστης: 11, 13, 15, 19, 23
Θεωρεία Εξώστη: 11, 13, 17, 21, V.I.P. 41

(Σάββατο, Κυριακή)
Πλατεία: 14, 18, 22, 26, 32, 38, V.I.P. 60
Εξώστης: 12, 14, 18, 22, 26
Θεωρεία Εξώστη: 14, 18, 22, 26, V.I.P. 48