ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ : [A dream within a dream] Edgar Allan Poe

μεταφράσεις
Edgar Allan Poe
απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου

O Edgar Allan Poe ήταν αμερικανός ποιητής
και συγγραφέας καθώς επίσης και κριτικός λογοτεχνίας.Ανήκει στην Ρομαντική Σχολή και είναι κυρίως γνωστός για τις γοτθικές ιστορίες μυστηρίου.Από τους πρώτους αμερικάνους πεζογράφους που ασχολήθηκε με τα μικρά διηγήματα.

"Η ποίηση είναι η ρυθμική δημιουργία της ομορφιάς με λέξεις" E.A.P

"Poetry
is the rhythmical
Creation for beauty in words"

"Leave my loneliness alone"
Edgar Allan Poe "The Raven"



Ο συνθέτης Alex Papadiamantis έχει μελοποιήσει το ποίημα The Lake
Μπορείτε να το ακούσετε εδώ


Ένα Όνειρο μέσα στο Όνειρο

Ένα φιλί  στο μέτωπό σου  αποθέτω!

Και καθώς φεύγω μακριά σου,

Άσε με τούτο να ομολογήσω –

Δεν είχες άδικο όταν είπες

Πως τις μέρες μου στα όνειρα σπατάλησα

Όμως αν η ελπίδα έχει πετάξει

Μέσα στη νύχτα ή στη μέρα,

Μέσα σε οπτασία ή στο Καθόλου

Είναι λιγότερο χαμένη;

Ότι βλέπουμε ή ότι οι άλλοι μας θωρούν

Είναι όνειρο μέσα στο όνειρο.

Στέκομαι στην κραυγή

Του μαρτυρίου μιας ακτής

Και στα χέρια μου κρατώ

Τους κόκκους της χρυσής άμμου –

Πόσο λίγοι είναι!

Και όμως πώς ξεφεύγουν

Από τα δάχτυλα στα βαθιά,

Ενώ κλαίω – ενώ κλαίω!

Ω Θεέ μου!

Δεν μπορώ σφιχτά να τους κρατήσω;

Ω Θεέ μου!

Δεν μπορώ έναν μόνο να σώσω

Από το ανελέητο κύμα;

Όλα όσα βλέπουμε

Ή όλα όσα οι άλλοι μας θωρούν

Είναι τελικά

Ένα όνειρο μέσα στο όνειρο;

A dream within a dream

Take this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow—
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.

I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand—
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep—while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?

Η Λίμνη

Ήταν η μοίρα, στα νιάτα μου γραμμένη

     Να λαχταρώ ένα μόνο σημείο απ’όλη τη γη

     Που δεν θα μπορούσα λιγότερο να τ’ αγαπώ –

     Τόσο γητεύτρα ήταν η μοναξιά

     Της άγριας λίμνης, με όριο μαύρο βράχο,

     Και πεύκα ψηλά που δέσποζαν τριγύρω

     Αλλά καθώς ο πέπλος της Νύχτας είχε απλώσει

     Πάνω σ’αυτό το σημείο, όπως σε όλη τη φύση,

     Και η μυστική πνοή του ανέμου διάβαινε  

     Μουρμουρίζοντας μελωδίες –

     Τότε – αχ τότε καταλάβαινα

     Τον τρόμο της μοναχικής λίμνης

     Όμως ο τρόμος δεν ήταν φόβος,

     Παρά μια τρεμάμενη απόλαυση –

     Μια αίσθηση που ούτε τα στολίδια

     Μπορούν ν’αγγίξουν ή να ορίσουν

     Ούτε η αγάπη – έστω και η δική σου

     Θάνατος στο δηλητηριώδες της κύμα,

     Και στον βυθό της ένας τάφος ταιριαστός

     Για κείνον που λύτρωση στη σκοτεινή

     Τη φαντασία του εκεί ζητούσε

     Όπου θα έβρισκε η μοναχική ψυχή του  

     Μια Εδέμ στης λίμνης το σκοτάδι

The Lake

In spring of youth it was my lot
To haunt of the wide world a spot 
The which I could not love the less-
So lovely was the loneliness
 Of a wild lake, with black rock bound,
And the tall pines that towered around.

 But when the Night had thrown her pall
 Upon that spot, as upon all,
 And the mystic wind went by
 Murmuring in melody-
 Then- ah then I would awake
 To the terror of the lone lake.

 Yet that terror was not fright,
 But a tremulous delight-
  A feeling not the jewelled mine
Could teach or bribe me to define-
Nor Love- although the Love were thine.
Death was in that poisonous wave,

And in its gulf a fitting grave
For him who thence could solace bring
To his lone imagining-
 Whose solitary soul could make
 An Eden of that dim lake.