[Ουράνια Χωράφια] του Γιάννη Περγαμηνέλλη ~ ΠΟΙΗΣΗ

Ο Γιάννης  Περγαμηνέλλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη.
Τέλειωσε το γυμνάσιο στη Μυτιλήνη και μετά έφυγε για σπουδές στο Μόναχο.
Σπούδασε εκεί Γραμμικό Σχέδιο και Αρχιτεκτονική διακόσμηση στην Kaiser Shcule.
Εργάστηκε στην Ελλάδα και Ιταλία.
Το 2001 εγηατασταθηκς στην Μαλαισία όπου ζει και εργάζεται
ως εκπαιδευτικός σύμβουλος καλών τεχνών ως σήμερα.
Γραφεί ποίηση από το 1970 μα ποτέ δεν έβγαλε ποιήματα του στο φως.
Τώρα τελευταία άρχισε να αναρτά ποιήματα του
σε μερικούς επιλεγμένους ιστοχώρους.

ΟΥΡΑΝΙΑ ΧΩΡΑΦΙΑ

Στα μαύρα χωράφια τ’ ουρανού

αστέρια σπέρνεις

να γίνουν ήλιοι

να βγουν φεγγάρια

να τα θερίσεις.

Τ’ άροτρο λειώνει

πάνω στου Κρόνου το χρυσαφί

σαπίζει ο σπόρος

χαμένος κόπος,

είναι αλλουνού ,το μαύρο χώμα

του ουρανού.

Φτάνει ένας ήλιος

κι’ ένα φεγγάρι, φτάνει κι’ αυτό.

Τι πας να κάνεις

τι πας να σπείρεις

σ’ ένα στερέωμα πουν’ οκνηρό

που έχει ένα δαίμονα γι’ αφεντικό

κι’ ένα Θεούλη για Παραγιό

ΑΤΑΛΑΝΤΗ ΠΟΙΗΣΗ

Μια λευκή κόλλα χαρτί

επάνω της αποσυντίθενται οι λέξεις

γράφω , επιμένω να σκοτώνω το λόγο

τίποτα δεν θα μείνει

από μια ρηχή ποίηση , γερασμένη.

Χορταίνω το μυαλό με ιδέες

η κόλλα γεμίζει νεκρά γράμματα

διαβάζω , ασυνάρτητες σκέψεις

κανείς δεν θα τις δώσει σημασία.

Μετά η ευμετάβλητη ψυχή μου

ταξιδεύει στα ουράνια

ψάχνει τον ίστρο των άλλων

αντιγράφει ,απατώ τον εαυτό μου.

Στη χώρα μου ανθίζουν

μυρτιές κι’ ασφόδελοι

κρίνα και γιούλια και γαζίες

αχ, πόσο όμορφα είναι όλα γύρω

μα να πεθαίνουν πάνω στο άσπρο χαρτί

από μας ,τους ατάλαντους

PICTURE

Η σκέψη μου πάλι γυροφέρνει

σε σένα , οικοδομεί την μορφή σου

και στο χρώμα των ματιών σου

βάζει ένα γκιζοπράσινο σκούρο.

Ζωγραφίζει από τού μυαλού τον καμβά

τα χείλια σου κόκκινα , τα μαλλιά σου ξανθά

το δέρμα σου λευκό ,ω τι ωραία που είσαι

εικόνα αγαπημένη

μα αλίμονο την ανάσα σου

δεν μπόρεσα να αποτυπώσω

ούτε τις ψυχής σου

κάποιο ίχνος

Ο ΠΤΩΧΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

Κάποτε στην ένδεια μου

ίσως

μαγειρέψω

κανά δυο ποιήματα μου

κι’ ως θα έχουν (ελπίζω)

γεύση ωραία

εις τον ζωμό τους

θα βουτήξω

λίγο ψωμί ξερό