The Conqueror Worm

μεταφράσεις

The Conqueror Worm by Edgar Allan POE

απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου

Τι Χαρά! Σήμερις είναι γιορτή
μοναδική
μες στα έρμα τούτα χρόνια.
Αγέλη Αγγέλων Φτερωτοί
με αιθέρια Πέπλα καλυμμένοι
στα Δάκρυα Πνιγμένοι
κάθονται στο Θέατρο
παράσταση να δουν
γεμάτη ελπίδες μα και φόβους
Κι η Ορχήστρα ταιριαστή
ανασαίνει μουσική
από τις Ουράνιες Σφαίρες

Μίμοι με την μορφή του Ύψιστου Θεού
βογγούν και μουρμουρίζουν
πέρα δώθε πετούν
Μαριονέτες ταπεινές είναι που έρχονται και φεύγουν
στο κάλεσμα ασώματων πλασμάτων
που διαταράσσουν το σκηνικό
και με το χτύπημα των Κονδόρειων Φτερών τους
απέραντη Δυστυχία σκορπίζουν

Τούτο το ανομοιόμορφο Δράμα
Να’ στε σίγουροι
κανείς δεν θα ξεχάσει !
Με το Φάντασμά του κυνηγημένο
από πλήθος που δεν μπορεί να το πιάσει
ανάμεσα σε κύκλο που πάντα
στο ίδιο του σημείο ξαναγυρνάει
Και συνέχεια ανδρειώνεται
απο την Τρέλλα , την περίσσια Αμαρτία
και τον Τρόμο

Αλλά κοιτάξτε !
Μέσα στων μίμων τον κύκλο
ένα πλάσμα σέρνεται να μπει
Αιμόφυρτο κόκκινο πράγμα
από τα παρασκήνια
σέρνεται και όλο σέρνεται
Οι μίμοι με κραυγές αγωνίας
γίνονται βορά του
και κλαίνε τα σεραφείμ
που δόντια τρωκτικού
βάφονται με πηχτό ανθρώπινο αίμα

Έσβησαν – όλα τα φώτα έσβησαν
Και πάνω από κάθε τρεμουλιαστή φιγούρα
η αυλαία, νεκρών σεντόνι,
πέφτει με την δύναμη καταιγίδας
ενώ οι άγγελοι, χλωμοί κι ασθενικοί ,
ανασηκώνονται
χωρίς πέπλο να τους καλύπτει
επιβεβαιώνουν
ότι το έργο είναι η τραγωδία «Άνθρωπος»
και ήρωας το σκουλήκι Κατακτητής

απόδοση στα ελληνικά Μαρία Ροδοπούλου

The Conqueror Worm

Lo! ’t is a gala night

   Within the lonesome latter years!   

An angel throng, bewinged, bedight

   In veils, and drowned in tears,   

Sit in a theatre, to see

   A play of hopes and fears,

While the orchestra breathes fitfully   

   The music of the spheres.

Mimes, in the form of God on high,   

   Mutter and mumble low,

And hither and thither fly—

   Mere puppets they, who come and go   

At bidding of vast formless things

   That shift the scenery to and fro,

Flapping from out their Condor wings

   Invisible Wo!

That motley drama—oh, be sure   

   It shall not be forgot!

With its Phantom chased for evermore   

   By a crowd that seize it not,

Through a circle that ever returneth in   

   To the self-same spot,

And much of Madness, and more of Sin,   

   And Horror the soul of the plot.

But see, amid the mimic rout,

   A crawling shape intrude!

A blood-red thing that writhes from out   

   The scenic solitude!

It writhes!—it writhes!—with mortal pangs   

The mimes become its food,

And seraphs sob at vermin fangs

   In human gore imbued.

Out—out are the lights—out all!   

   And, over each quivering form,

The curtain, a funeral pall,

   Comes down with the rush of a storm,   

While the angels, all pallid and wan,   

   Uprising, unveiling, affirm

That the play is the tragedy, “Man,”   

   And its hero, the Conqueror Worm.

Edgar Allan Poe