Dark Street

[μουσική]

Dark Street

μουσική, σοδειά τχ.8

Οι Dark Street,

έχουν άποψη, αγαπούν τη ροκ μουσική αλλά γι' αυτούς είναι το μέσο έκφρασης των προβληματισμών που τους ταλανίζουν.

Σχηματίστηκαν στις αρχές του 2010 από τον Χρήστο Ορφανόπουλο (φωνή - πλήκτρα), την Νόρα Δεληγιάννη (φωνή), τον Γιάννη Ρούτση (μπάσο), τον Γρηγόρη Νικητάκη (τύμπανα), τον Ερρίκο Κοέν (κιθάρα) και τον Γιώργο Αργυρόπουλο (κιθάρα).

Ο τίτλος του album είναι ''Darkroom'' και περιέχει δέκα αγγλόφωνα κομμάτια σε στίχους και μουσική του Χρήστου Ορφανόπουλου. Ηχογραφήθηκε στα μέσα του 2010 και κυκλοφόρησε από την Oxygen music τον Απρίλιο του 2011. Τα κομμάτια κινούνται σε ροκ και μέταλ δρόμους, πού στοχεύουν να αφυπνίσουν την συνείδηση των νέων για την σημερινή κατάσταση.

Αυτοδίδακτος μουσικός, ο Χρήστος, ασχολείται με τα πλήκτρα από ηλικία 12 χρονών και ξεκίνησε να συνθέτει σε ηλικία 20 χρονών. Παράλληλα μαθαίνει επιπλέον μουσικά όργανα όπως κιθάρα και τύμπανα. Στο παρελθόν είχε συνεργασία στον έντεχνο χώρο, καθώς επίσης και σαν μέλος μπάντας σε ποπ-ροκ ακούσματα. Οι τελευταίες συνθέσεις που αφορούν το άλμπουμ γράφτηκαν το 2009. Τα βιώματα της σημερινής εποχής, όπου η ανθρωπότητα δέχεται επίθεση από παντού, του δημιουργούν την ανάγκη να μοιραστεί τους προβληματισμούς του με όλο τον κόσμο.

Ήταν γνωστή στο σχολείο, αφού κυκλοφορούσε με την κιθάρα της στους ώμους και στους διαδρόμους τού γυμνασίου και του λυκείου. Η Νόρα συμμετείχε στις σχολικές εκδηλώσεις και έπαιρνε πάντα μέρος στις εκδρομές κρατώντας συντροφιά με την μουσική στους φίλους και συμμαθητές της. Παρακολουθούσε μαθήματα κλασσικής κιθάρας από τα έξι της χρόνια. Γράφει στίχους και κατά καιρούς δικά της τραγούδια. Ύστερα από μια μικρή αποχή από την μουσική λόγω σπουδών και έπειτα δουλειάς, επιστρέφει στο χώρο δυναμικά με τους Dark Street.

Ο Γιάννης ασχολείται με την μουσική από τότε που θυμάται τον εαυτό του, με ελάχιστες σπουδές στην κλασσική κιθάρα, αλλά ατελείωτες ώρες μελέτης στο κλασσικό ροκ. Το 1999 γίνετε μέλος στους Eternal Void. Η αγάπη του για την μουσική τον ωθεί να δημιουργήσει ένα home-studio όπου εκεί συνθέτει τα δικά του κομμάτια και εκεί έγινε η ηχογράφηση του album “Darkroom” . Κατά καιρούς εμφανίζετε σε συναυλίες καί rock bars. Γίνετε και εκείνος μέλος των Dark Street στις αρχές του 2010.

Ο Ερρίκος είναι ο μεταλλάς της παρέας. Δηλώνει πως θα έδινε την ζωή του για την μουσική και για την ηλεκτρική του κιθάρα! Δεν έχει μουσική εκπαίδευση αλλά πιστεύει πως το παν είναι στο να αγαπάς αυτό που κάνεις (και να κάνεις πολύ εξάσκηση). Γνώρισε μουσικά τον Χρήστο στην αυλή ενός Πανεπιστημίου της βόρειας Ελλάδας, όπου άραζαν με μια κιθάρα και περνούσαν τις ώρες τους. Όταν επέστρεψαν στην Αθήνα δέχτηκε πρόταση από τον Χρήστο και μπήκε στους Dark Street.

Ο Γιώργος είναι λάτρης του ροκ και ακόμη περισσότερο της metal μουσικής .Έχοντας την μουσική ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του, θεωρεί ότι του προσφέρει τόσο ψυχαγωγία όσο και ένα μέσο απόδρασης σε ονειρικούς μουσικούς κόσμους. Με κάποιες στοιχειώδεις σπουδές πάνω στην κλασσική κιθάρα δεν αργεί να ανακαλύψει το πάθος του για την ηλεκτρική! Η θητεία του στο στρατό συνέπεσε με αυτήν του Χρήστου έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία μιας πολύ καλής φιλίας αλλά και τελικώς την πρόσκληση του να συμμετάσχει στους Dark Street, γεγονός που αποδέχτηκε με ενθουσιασμό!

Ο Γρηγόρης είναι ο μικρότερος της παρέας ξεκίνησε να παίζει τύμπανα σε ηλικία 13 ετών με τις ασκήσεις που του είχε δείξει ο γείτονας του Χρήστος Ορφανόπουλος μετά συνέχισε να μελετά αδιάκοπα. Αργότερα έγινε μέλος μιας μαθητικής μπάντας τουςBlack Melody με τους οποίους κάνανε μόλις ένα live. Αργότερα έγινε μέλος της φιλαρμονικής ορχήστρας της αγίας παρασκευής και τώρα είναι μέλος της φιλαρμονικής του δήμου Παλλήνης όπου είναι και δάσκαλος των κρουστών σε ένα τμήμα του δημοτικού ωδείου. Είναι λάτρης της daeth metal μουσικής και της εμπνευσμένης μουσικής των Dark Street που είναι και μέλος τους.

Γράφουν κομμάτια για την απόγνωση των ανθρώπων και τους προσκαλούν να μην παραδώσουν τα όπλα και να διεκδικήσουν το μέλλον πού τους αξίζει. Να αντιστέκονται και να ζήσουν την ζωή τους (4. Live your life) να παλέψουν για τα όνειρα τους (2. I need a dream). Τα ερεθίσματα πού δέχονται έχουν και οικολογικό υπόβαθρο γράφοντας για την καταστροφή όχι μόνο του περιβάλλοντος αλλά και του ολοκαυτώματος κάθε ηθικής, αρετής και κατ επέκταση της ίδιας της ζωής του ανθρώπου  (9. A burned tree – 3. Blue night blue city).

Κοιτάζουν ψηλά τον ουρανό και ελπίζουν, οραματίζονται. Ο κόσμος αυτός θα γίνει ο ιδανικός, οι άνθρωποι θα αγαπιούνται και οι πολιτικοί θα πάψουν να κοιτούν το ατομικό, θα υπηρετούν σαν φιλόσοφοι, πέρα από κάθε συμφέρον...θα έρθει εκείνη η μέρα που οι άνθρωποι θα υπάρχουν μόνο, ο ένας για τον άλλον.