[Αλκοολόγιο] του Λευτέρη Τσώνη ~ ΠΟΙΗΣΗ

O Λευτέρης Τσώνης γεννήθηκε
και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Τώρα ζει κι εργάζεται στο εξωτερικό

Οι ανελέητοι της νύχτας

 

Γάβγιζαν, γάβγιζαν, γάβγιζαν

τόσο που θύμιζαν,

μετενσάρκωση φανατικών οπαδών.

Γάβγιζαν, γάβγιζαν, γάβγιζαν

όλη νύχτα,

γάβγιζαν στο σκοτάδι, στον λύκο

στον βοσκό, σε ό,τι αγαπούσαν

Gin

 

Δεν θυμάμαι να έψαχνα για τον σουπερ-έρωτα

κανείς δεν θυμάται.

Κρατούσα μια φώτο

όλα τα «στυλ» με κοιτούσαν

συν το τηλέφωνο στο πάτωμα.

Τηλέφωνο στο πάτωμα!

Δεν θυμάμαι ποτέ το όνομα του σούπερ-έρωτα.

Το όνομα δεν είναι βασιλιάς

δεν είναι βασιλιάς!

Μια αίσθηση είναι

που μένει στην τσέπη

του αφόρετου πλέον jean.

ΣΚΗΝΗ 5^η

Προσπαθεί  να γίνει νωρίς το πρωί.

Τίποτα το σταθερό.

Είσαι γυμνή,

όλη την ώρα αλλάζεις.

(Ξέρω πως) δεν κοιμάσαι.

Κοιτάζω έξω κι είσαι εκεί.

Ξαπλώνω.

Δεν σε χάνω.

Μηδέν.

Δεν σε χάνω,

παραπατώ κρυφά.

«Σχεδόν» απλά μετακινήθηκα

Προετοιμασία

 

Φόρτωνε με ασήμι

τα χείλια της μπροστά

στον καθρέφτη.

Εκεί,

μπορούσε να δει τα μάτια του

πεντακάθαρα

μπροστά στην ακμάζουσα σιωπή.