[I love you] της Λούλας Αναγνωστάκη ~ ΘΕΑΤΡΟ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΣΤΗΛΗ [ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ] Του Κορνήλιου Ρουσάκη

Η Λούλα Αναγνωστάκη έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο ελληνικό θέατρο το 1965 με την τριλογία H πόλη που αποτελείται από τα έργα:
Η διανυκτέρευση, Πόλη, Παρέλαση. Το έργο είναι σημείο–σταθμός της νεοελληνικής δραματουργίας,
λόγω της ανατρεπτικής,
ριζοσπαστικής ματιάς με την οποία προσέγγισε η Αναγνωστάκη
τα θέματα και τους ήρωές της.
Η αρχική θετική εντύπωση επιβεβαιώθηκε στα επόμενα έργα της που καλύπτουν χρονολογικά και θεματικά, στιγμές ορόσημα της ελληνικής ιστορίας. Οι μνήμες της Κατοχής, οι μαύρες σελίδες του εμφυλίου, οι μετεμφυλιακές πληγές, οι σκοτεινές στιγμές της δικτατορίας, η μεταπολίτευση, οι κοινωνικές και πολιτικές μεταβολές της δεκαετίας του ΄80, η παγκοσμιοποίηση, αποτελούν το δραματουργικό καμβά πάνω στον οποίο τοποθετούνται οι ήρωές της.

Παρατηρώντας την εργογραφία της διαπιστώνουμε πως πρόκειται για μια καταγραφή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και πραγματικότητας που μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις. Η πρώτη περιλαμβάνει τα έργα Η πόλη, Η συναναστροφή (1967), Αντόνιο ή το μήνυμα (1972), Η νίκη (1978). Εδώ το σκοτεινό, ζοφερό πολιτικό πλαίσιο δίνει το στίγμα του. Στα έργα αυτά οι ήρωες συνδέονται στενά με τις ιστορικές μνήμες του παρελθόντος κι έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες της Κατοχής και του εμφυλίου.  Είναι περιπλανώμενοι, ξένοι, τόσο για τους άλλους, όσο και για τον ίδιο τους τον εαυτό. Ακολουθούν τα έργα Κασέτα (1982), Ο ήχος του όπλου (1987), Διαμάντια και μπλουζ (1990). Στο προσκήνιο έρχονται οι οικογενειακές σχέσεις και τα ατομικά αδιέξοδα που προκαλούνται μέσα στον οικογενειακό ιστό. Άνθρωποι που ασφυκτιούν κυριολεκτικά και μεταφορικά μέσα στην οικογενειακή εστία. Η έντονη πολιτική διάσταση εδώ απομακρύνεται. Δίνεται βήμα στην απομόνωση του ατόμου εντός της οικογένειας. Με τα έργα Το ταξίδι μακριά (1995), Ο ουρανός κατακόκκινος (1998), Σ’ εσάς που με ακούτε (2003), επιχειρείται ένα άνοιγμα πέρα από τα όρια της σκηνής και την ελληνική πραγματικότητα, που συνδέεται άμεσα με τα πολιτικά γεγονότα που ακολούθησαν την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Στα έργα αυτά επιτυγχάνεται μια ρήξη του χάσματος ανάμεσα στη σκηνή και στη πλατεία, αφού υπάρχει —έστω και με έμμεσο τρόπο—  απεύθυνση στον θεατή.

Η Αναγνωστάκη δίνει βήμα σ’ αυτό που αποκαλείται περιθώριο. Οι ήρωές της ανήκουν σ’ ένα περιθώριο κι αυτό δεν ορίζεται μόνο με οικονομικά ή κοινωνικά κριτήρια. Δεν έχουν σταθερή εργασία. Είναι άνθρωποι που καταπιέζονται κι αντιδρούν με τον τρόπο που αυτοί επιλέγουν. Το αντίπαλο δέος των ηρώων είναι τα κοινωνικά μοντέλα ζωής. Επιλέγουν την απομόνωση. Αποφεύγουν να εμπλακούν συναισθηματικά. Τα πρόσωπα είναι εντός κι εκτός κοινωνίας˙ βρίσκονται σ’ ένα μεταίχμιο. Περιθωριοποιούνται είτε επειδή δεν μπορούν να εναρμονιστούν με τα κοινωνικά πρότυπα, είτε επειδή δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των άλλων. Δεν ανήκουν στο μέσο όρο˙ οι ίδιοι αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας το μέσο όρο. Θέλουν να δραπετεύσουν από αυτά που τους καταπιέζουν κι επιδιώκουν να βρουν την ελευθερία τους, μέσω της απομόνωσης ή του εγκλεισμού κυριολεκτικού και μεταφορικού. Η φυγή μέσω της αυτοκτονίας ή της παραίτησης, της απομόνωσης αποτελεί πολλές φορές τη μόνη δίοδο αντίδρασης. Μια στάση που είναι γεμάτη από πεσιμισμό αλλά και δύναμη ψυχής, ανθρώπων που κάνουν ένα μεγάλο άλμα. Είναι το «μπαμ» που τους αναλογεί για να στρέψουν τα βλέμματα.

Τώρα στη θεατρική σκηνή

I Love You, η Ελένη Ουζουνίδου ερμηνεύει Λούλα Αναγνωστάκη.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης συνθέτει μια παρτιτούρα ερμηνείας για την Ελένη Ουζουνίδου. Στιγμές γυναικών ή και της ίδιας γυναίκας σε διαφορετικούς χρόνους, με θραύσματα από τα έργα Σ’ εσάς που μ’ ακούτε, Αντόνιο ή το μήνυμα, Η πόλη,
Διαμάντια και μπλουζ, Ο ήχος του όπλου και ολόκληρο το έργο Ο ουρανός κατακόκκινος.

Σύνθεση κειμένων: Σταμάτης Κραουνάκης, Αλεξάνδρα Παντελάκη, με τη συνεργασία της συγγραφέως.
Σκηνοθεσία-μουσική σύνθεση και συνοδεία στο πιάνο: Σταμάτης Κραουνάκης
Ενδυματολόγος: Δέσποινα Χειμώνα
Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Μουστάκας
Ήχος: Δημήτρης Μουρλάς
Φωτισμοί: Δημήτρης Στίγκας
Διεύθυνση παραγωγής: Ελένη Συροπούλου.

Στον ρόλο του Μιχάλη στο έργο Ο ήχος του όπλου, ο Χρήστος Γεροντίδης.

ΣΟΔΕΙΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ [info]

Που: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, (Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα, τηλ. 210 3418550)

Πότε: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:00

Πόσο: 15, 12 (προπώληση)