ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΣΤΗΛΗ [ΠΑΜΕ ΘΕΑΤΡΟ]
Του Κορνήλιου Ρουσάκη
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ (Jean Paul Sartre) γεννήθηκε στο Παρίσι στις
21 Ιουνίου του 1905. Σπούδασε Φιλοσοφία και επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τον
υπαρξισμό. Ήταν υπέρμαχος της ιδεολογίας πως ο κόσμος μπορεί να υπάρξει χωρίς
την ανάγκη της ύπαρξης του Θεού. Η αθεϊστική του στάση —που αποτυπώνεται
ευκρινώς στα φιλοσοφικά και θεατρικά του έργα— προκάλεσε την ένταξη των έργων
του στη «λίστα» των απαγορευμένων της καθολικής εκκλησίας.
Στις 23 Οκτωβρίου 1964 του απονεμήθηκε το Νόμπελ
Λογοτεχνίας. Ο φιλόσοφος αρνήθηκε να το παραλάβει, αφού θεώρησε ότι
επιβραβεύεται η τοποθέτησή του ενάντια στα κομμουνιστικά καθεστώτα της
ανατολικής Ευρώπης. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Δεν είναι το ίδιο να υπογράφω «Ζαν
Πωλ Σαρτρ» και το να υπογράφω «Ζαν Πωλ Σαρτρ, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας».
Ένας συγγραφέας δεν θα πρέπει να επιτρέπει στον εαυτό του να μετατρέπεται σε
θεσμό, ακόμα κι αν αυτό συντελείται με τον πιο τιμητικό τρόπο».
Σύντροφος της ζωής του υπήρξε η Σιμόν ντε Μποβουάρ, αν και
δεν παντρεύτηκαν ποτέ.
Tώρα στη θεατρική σκηνή
Κεκλεισμένων των θυρών
του Ζαν Πωλ Σαρτρ, σε σκηνοθεσία Πάνου Κυπαρίσση.
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, βασικός θεωρητικός του υπαρξισμού, με το
θεατρικό κείμενο Κεκλεισμένων των Θυρών
παρουσιάζει την κόλαση τριών ηρώων σ’ έναν αβάσταχτο εννοιολογικό και
συγκινησιακό κύκλο εγκλωβισμού.
Πρόκειται για μια συμβολική σύλληψη της κόλασης, σ’ ένα γυμνό δωμάτιο όπου έρχονται να ζήσουν ο Γκαρσέν, η Ινές και η Εστέλ οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να δέχεται ο καθένας την παρουσία των άλλων δύο.
Σε κανένα ίσως από τα άλλα του θεατρικά κείμενα δεν αποδίδεται με τόση ενάργεια το θηριοτροφείο των ιδεών. Ο καθένας μόνος ή με επαμφοτερίζουσες συμμαχίες στην προσπάθεια διαφυγής του, τρώει τις σάρκες των άλλων, χωρίς τελικά να την κατορθώνει. Σ’ αυτό το ευρηματικό και ιδιαιτέρως φορτισμένο υπαρξιακό γαϊτανάκι η προσπάθεια επαφής του κάθε προσώπου δεν βρίσκει ανταπόδοση από κανέναν εκ των άλλων δύο.
Σ’ αυτά ακριβώς τα διαρκώς ανεκπλήρωτα «θέλω» συνίσταται η κόλαση. «Κόλαση είναι οι Άλλοι».
Όπως επισημαίνει ο σκηνοθέτης της παράστασης: «Η δική μας ανάγνωση και κατά συνέπεια το ανέβασμα της παράστασης, βαθαίνει στην εκ των καταστάσεων σωματοποίηση του ανθρώπινου πόνου και στην αγωνιώδη προσπάθεια απελευθέρωσης απ’ αυτόν, με ό,τι αυτό εννοιολογικά και αισθητικά συνεπάγεται».
Πρόκειται για μια συμβολική σύλληψη της κόλασης, σ’ ένα γυμνό δωμάτιο όπου έρχονται να ζήσουν ο Γκαρσέν, η Ινές και η Εστέλ οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να δέχεται ο καθένας την παρουσία των άλλων δύο.
Σε κανένα ίσως από τα άλλα του θεατρικά κείμενα δεν αποδίδεται με τόση ενάργεια το θηριοτροφείο των ιδεών. Ο καθένας μόνος ή με επαμφοτερίζουσες συμμαχίες στην προσπάθεια διαφυγής του, τρώει τις σάρκες των άλλων, χωρίς τελικά να την κατορθώνει. Σ’ αυτό το ευρηματικό και ιδιαιτέρως φορτισμένο υπαρξιακό γαϊτανάκι η προσπάθεια επαφής του κάθε προσώπου δεν βρίσκει ανταπόδοση από κανέναν εκ των άλλων δύο.
Σ’ αυτά ακριβώς τα διαρκώς ανεκπλήρωτα «θέλω» συνίσταται η κόλαση. «Κόλαση είναι οι Άλλοι».
Όπως επισημαίνει ο σκηνοθέτης της παράστασης: «Η δική μας ανάγνωση και κατά συνέπεια το ανέβασμα της παράστασης, βαθαίνει στην εκ των καταστάσεων σωματοποίηση του ανθρώπινου πόνου και στην αγωνιώδη προσπάθεια απελευθέρωσης απ’ αυτόν, με ό,τι αυτό εννοιολογικά και αισθητικά συνεπάγεται».
Μετάφραση: Πάνος Κυπαρίσσης.
Παίζουν: Φαίδρα Σούτου, Γιώργος
Σταυριανός, Βασιλική Σκάλκου, Μαρία Γίτσα.
Που: Θέατρο 104, (Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, τηλ. 210 3455020)
Πότε: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21:00.
Πόσο: 10, 5 (μειωμένο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ταχυδρομική Διεύθυνση Εντύπου
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΟΔΕΙΑ
ΛΙΝΑ Κ. ΤΖΙΑΜΟΥ
Τ.Κ. 18050 | ΣΠΕΤΣΕΣ
(αποστολή βιβλίων)
Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο | SODEIA@ymail.com
(αποστολή κειμένων, προτάσεων κ.α.)