«Μεγαλώνοντας» (Boyhood) του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ (Η.Π.Α. - 2014) | CINE

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Του Γιώργου Ρούσσου

BoyHood [2014]

Παίρνοντας τη σκυτάλη από το καλοκαιρινό και ρομαντικό «Πριν τα Μεσάνυχτα» (Before Midnight - 2013), ο αγαπητός και ιδιαίτερα αξιόλογος δημιουργός Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία «Μεγαλώνοντας» (Boyhood). Ένα ιδιαίτερο φιλμ, που όμοιο του δεν έχουμε ξαναδεί στην μεγάλη οθόνη, καθώς ο Αμερικανός σκηνοθέτης γύρισε την ταινία του, μέσα σε διάστημα... δώδεκα χρόνων - από το 2002 μέχρι και το 2013 - συγκεντρώνοντας τους ίδιους κάθε φορά ανθρώπους, μπροστά από την κάμερα. Εκτός από τον νεαρό πρωταγωνιστή Έλαρ Κολτρέιν (Ellar Coltrane) και την μικρή αδερφή του Λόρελεϊ Λινκλέιτερ (Lorelei Linklater - κόρη του σκηνοθέτη), το καστ συμπληρώνουν ιδανικά οι ηθοποιοί Πατρίτσια Αρκέτ και Ίθαν Χοκ.

Με μια διάχυτη αισιοδοξία παρακολουθούμε τον μικρό Μέισον (Έλαρ Κολτρέιν / Ellar Coltrane) και την οικογένειά του να ζουν τη ζωή τους, να μεγαλώνουν, να εξελίσσονται ως άνθρωποι και χαρακτήρες κι όλα αυτά με φόντο τη νεότερη ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών την τελευταία δωδεκαετία.

Το φιλμ «Μεγαλώνοντας» (Boyhood - 2014) πρόκειται για ένα προσωπικό στοίχημα του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, μέσα από μία όμορφα ειπωμένη ιστορία ενηλικίωσης, που καταφέρνει να φέρει εις πέρας έναν κινηματογραφικό άθλο.

Παρακολουθώντας σταδιακά τον ήρωα να μεγαλώνει, η ταινία παρασέρνει τον θεατή ενδόμυχα να αναπολήσει τη δική του παιδική ηλικία, αλλά και να προβληματιστεί για την απλότητα, το χιούμορ, την ευαισθησία κι εν τέλει για το πραγματικό νόημα της ζωής, την συντροφικότητα...

«Θυμάμαι να στέκομαι και ο ήλιος να δύει, κι υπήρχε τρομερή ενέργεια. Ήταν το τελευταίο γύρισμα μιας δωδεκαετούς εμπειρίας και το συναίσθημα είναι απερίγραπτο. Δεν γίνεται να επαναληφθεί κάτι ανάλογο.» Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ

Το φιλμ διάρκειας σχεδόν τριών ωρών (165 λεπτά), κάθε άλλο παρά κουράζει τον θεατή καθώς ο χρόνος κυλάει γρήγορα όπως η ζωή... Μέσα από εικόνες, καθημερινότητας, μικρές και μεγάλες στιγμές γεμάτες φυσικότητα, ανθρωπιά, τρυφερότητα και αλήθεια, που αποτυπώνεται μοναδικά μπροστά στον φακό της κάμερας, ο Λινκλέιτερ καταφέρνει να κερδίσει τον θεατή.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η πρώτη ανησυχία του σκηνοθέτη, ήταν να βρει ένα αγόρι το οποίο να μπορεί να «δεσμευτεί» για 12 χρόνια, ώστε να αποτυπώσει στην κάμερα το πέρασμα του χρόνου επάνω στο ίδιο πρόσωπο που μεγαλώνει αληθινά και μεταμορφώνεται εξωτερικά κι εσωτερικά, κι όχι να αφηγηθεί την ιστορία με τουλάχιστον τρεις νεαρούς ηθοποιούς στον ίδιο ρόλο.

Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ βρήκε τον ήρωα του στο πρόσωπο του Έλαρ Κολτρέιν, ο οποίος εξαρχής του έβγαζε κάτι καλλιτεχνικό, ακόμα και ως παιδάκι. Σχολιάζει χαρακτηριστικά ο πρωταγωνιστής: «Τα δώδεκα χρόνια ήταν διπλάσια της ηλικίας μου, όταν ξεκινήσαμε. Και τώρα ακόμα δεν μπορώ να φανταστώ τα επόμενα 12 χρόνια μου, πόσο μάλλον τότε. Αρκετά χρόνια μετά άρχισα να κατανοώ τι γίνεται και τι γυρίζαμε». Έτσι, ο Έλαρ βρέθηκε με μία δεύτερη οικογένεια, εκείνη των συντελεστών της ταινίας.

Για τον ρόλο της αδερφής του πρωταγωνιστή, η επιλογή ήταν πιο εύκολη, καθώς η 9χρονη τότε κόρη του σκηνοθέτη, Λόρελεϊ Λινκλέιτερ, είχε εκφράσει την επιθυμία της να παίξει στην ταινία. Στην πορεία η μικρή απέκτησε κλίση στα εικαστικά και ήθελε να αποδεσμευτεί, αλλά η καλλιτεχνική της φλέβα τη συγκράτησε και ολοκλήρωσε το εγχείρημα. Τα δύο παιδιά έχουν παραμείνει έκτοτε πολύ καλοί φίλοι, καθώς η ταινία αυτή τους έκανε να μοιραστούν συναισθήματα και εμπειρίες μοναδικές.

Στον ρόλο της μαμάς βρίσκουμε την υποψήφια τρεις φορές για Χρυσή Σφαίρα (για την τηλεοπτική σειρά Medium) και μαμά στην πραγματικότητα, Πατρίσια Αρκέτ (True Romance - 1993, Stigmata - 1999). Αρχικά η Αρκέτ πέρασε μέρες με τα παιδιά ώστε να γνωριστούν και να αποκτήσουν οικειότητα και μετά όλα πήραν το δρόμο της.

Ο αγαπημένος συνεργάτης του Λινλέιτερ, Ίθαν Χοκ (υποψήφιος τρεις φορές για Όσκαρ) έχει εδώ τον ρόλο του πατέρα και ξέρει από εμπειρία πώς είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά μετά από το διαζύγιο των δικών τους, καθώς και ο ίδιος είναι παιδί χωρισμένων γονιών, ενώ κατά τη διάρκεια της ταινίας χώρισε κι εκείνος, έχοντας παιδιά.

«Πρόκειται για έναν ανώριμο, αρχικά, χαρακτήρα, που δεν είναι έτοιμος να γίνει γονιός κι ο οποίος αναγκάζεται να ωριμάσει, αποφασίζοντας να συμμετέχει ενεργά στη ζωή των παιδιών του, θυσιάζοντας τα όνειρά του. Έτσι αποκτά μια συμβατική δουλειά, μολονότι πάντα διατηρούσε κάτι καλλιτεχνικό μέσα του.» - Ίθαν Χοκ

Το φιλμ «Μεγαλώνοντας» (Boyhood - 2014) είναι μία όμορφα ειπωμένη ιστορία ενηλικίωσης, αλλά κι ένα δύσκολο κινηματογραφικό εγχείρημα - στοίχημα, που στα σημεία φαίνεται να το κερδίζει ο ιδιαίτερα αξιόλογος σκηνοθέτης, Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. Στα συν της ταινίας και το όμορφο σάουντρακ, όπου χαρακτηριστικά και αγαπημένη τραγούδια, ταξιδεύουν τον θεατή...

Η ιδέα του Λινκλέιτερ ήταν να γυρίσει δώδεκα μικρού μήκους ταινίες, με γυρίσματα μια - δυο εβδομάδες τον χρόνο, που η κάθε μία θα περιέγραφε μία χρονιά από τη ζωή, του πιτσιρικά ήρωά του. Το πρότζεκτ αρχικά ονομάστηκε «12 Χρόνια», όμως ο σκηνοθέτης το άλλαξε πέρσι σε «Boyhood» - λίγο πριν την πρεμιέρα του - γιατί την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες το «12 Χρόνια Σκλάβος». Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι Ίθαν Χοκ ορκίστηκε στον Λινκλέιτερ, πως αν του συνέβαινε κάτι, μέσα σ' αυτά τα δώδεκα χρόνια, θα αναλάμβανε ο ίδιος να ολοκληρώσει σκηνοθετικά το πρότζεκτ...

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Ιανουάριο στο Φεστιβάλ του Σάντανς (Sundance Film Festival), ενώ τον Φλεβάρη προβλήθηκε στο 64 Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου και απέσπασε την Αργυρή Άρκτο Σκηνοθεσίας. Από την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου το «Μεγαλώνοντας» (Boyhood - 2014) κυκλοφορεί στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες, σε διανομή της United International Pictures (UIP).